کلینیک سمعک ترنم با بهره گیری از دانش روز تجهیزات پیشرفته و تیمی از بهترین متخصصان فرآیند تجویز سمعک را بر اساس اصول علمی و پزشکی با هدف بهبود کیفیت زندگی افراد کم شنوا انجام می دهد. این فرآیند پیچیده فراتر از فروش یک محصول بوده و نیازمند درک عمیق فیزیولوژی شنوایی آکوستیک و فناوری های کمک شنوایی است.

تعریف علمی کم شنوایی و نیاز به سمعک

کم شنوایی به کاهش توانایی درک صداها اشاره دارد که می تواند در اثر مشکلات در هر بخشی از مسیر شنوایی (گوش خارجی میانی داخلی یا عصب شنوایی تا مغز) رخ دهد. از منظر علمی کم شنوایی بر اساس محل آسیب به انواع زیر تقسیم می شود :

1. کم شنوایی انتقالی (Conductive Hearing Loss) : ناشی از اختلال در انتقال مکانیکی صدا در گوش خارجی یا میانی است. علل شایع آن شامل عفونت گوش میانی (اتیت مدیا) تجمع جرم گوش (سرومن) پارگی پرده گوش یا مشکلات استخوانچه های گوش میانی (مانند اتواسکلروز) است. این نوع کم شنوایی اغلب با درمان های پزشکی یا جراحی بهبود می یابد.
2. کم شنوایی حسی-عصبی (Sensorineural Hearing Loss) : رایج ترین نوع کم شنوایی دائمی است و به دلیل آسیب به سلول های مویی حساس در حلزون گوش داخلی یا مسیر عصب شنوایی رخ می دهد. علل آن می تواند شامل افزایش سن (پیرگوشی) قرار گرفتن در معرض صداهای بلند (Noise-Induced Hearing Loss – NIHL) عوامل ژنتیکی برخی بیماری ها (مانند مننژیت) یا مصرف داروهای اتوتوکسیک (سمی برای گوش) باشد.
3. کم شنوایی مختلط (Mixed Hearing Loss) : ترکیبی از هر دو نوع انتقالی و حسی-عصبی است.
4. اختلالات پردازش شنوایی مرکزی (Central Auditory Processing Disorders – CAPD) : در این حالت گوش ها صدا را به درستی دریافت می کنند اما مغز در پردازش و تفسیر اطلاعات شنوایی دچار مشکل است.

شدت کم شنوایی نیز بر اساس آستانه های شنوایی (کمترین شدتی که فرد قادر به شنیدن صدا در فرکانس های مختلف است) که با واحد دسی بل (dB HL) اندازه گیری می شود طبقه بندی می گردد :

• نرمال : ۰ تا ۲۵ دسی بل
• ملایم (Mild) : ۲۶ تا ۴۰ دسی بل
• متوسط (Moderate) : ۴۱ تا ۵۵ دسی بل
• متوسط تا شدید (Moderately Severe) : ۵۶ تا ۷۰ دسی بل
• شدید (Severe) : ۷۱ تا ۹۰ دسی بل
• عمیق (Profound) : ۹۱ دسی بل به بالا

سمعک یک وسیله الکترونیکی پزشکی است که صداهای محیط را دریافت پردازش و تقویت می کند تا برای فرد کم شنوا قابل شنیدن باشد. نیاز به سمعک زمانی مطرح می شود که کم شنوایی (معمولاً از نوع حسی-عصبی یا مختلط دائمی) باعث ایجاد مشکلات ارتباطی کاهش کیفیت زندگی انزوای اجتماعی یا تحت تأثیر قرار دادن عملکرد شغلی و تحصیلی فرد شود. تجویز سمعک نمی تواند شنوایی طبیعی را بازگردانند اما با تقویت هدفمند صداها بر اساس الگوی کم شنوایی فرد به طور قابل توجهی توانایی شنیدن و درک گفتار را بهبود می بخشند.

علائم و نشانه های هشداردهنده کم شنوایی

کم شنوایی اغلب به صورت تدریجی اتفاق می افتد و ممکن است فرد در ابتدا متوجه آن نشود. آگاهی از علائم هشداردهنده بسیار مهم است زیرا تشخیص و مداخله زودهنگام می تواند از پیشرفت مشکل و عوارض ناشی از آن جلوگیری کند. برخی از علائم شایع کم شنوایی عبارتند از :

• مشکل در درک گفتار : به خصوص در محیط های شلوغ و پر سر و صدا (مانند رستوران ها مهمانی ها).
• درخواست مکرر از دیگران برای تکرار صحبت هایشان : این یکی از شایع ترین نشانه هاست.
• بلند کردن غیرعادی صدای تلویزیون یا رادیو : اغلب اطرافیان زودتر متوجه این موضوع می شوند.
• احساس اینکه دیگران زیر لب یا نامفهوم صحبت می کنند.
• مشکل در شنیدن صداهای با فرکانس بالا : مانند صدای زنگ تلفن جیک جیک پرندگان یا صدای کودکان و زنان.
• وزوز گوش (Tinnitus) : شنیدن صدای زنگ وزوز هیس یا صداهای دیگر در گوش یا سر که می تواند همراه با کم شنوایی باشد.
• مشکل در مکالمات تلفنی.
• خستگی یا استرس ناشی از تلاش زیاد برای شنیدن.
• کناره گیری از فعالیت های اجتماعی و مکالمات گروهی : به دلیل دشواری در دنبال کردن بحث ها.
• مشکل در تشخیص جهت صدا.
• احساس پری یا فشار در گوش.
• گاهی سرگیجه یا عدم تعادل : به خصوص اگر مشکلات گوش داخلی وجود داشته باشد.

اگر فردی یک یا چند مورد از این علائم را تجربه می کند مراجعه به متخصص شنوایی سنجی برای ارزیابی جامع شنوایی ضروری است.

فرآیند تشخیص دقیق کم شنوایی : ارزیابی های جامع شنوایی سنجی

به نقل از وب سایت https://samaktaranom.com تشخیص دقیق نوع میزان و الگوی کم شنوایی پایه و اساس تجویز موفقیت آمیز سمعک است. در کلینیک سمعک ترنم این فرآیند توسط ادیولوژیست های مجرب و با استفاده از تجهیزات کالیبره و استاندارد انجام می شود. ارزیابی جامع شنوایی معمولاً شامل مراحل زیر است :

1. اخذ تاریخچه پزشکی و شنوایی : ادیولوژیست سوالاتی در مورد سابقه مشکلات شنوایی بیماری های مرتبط (مانند دیابت فشار خون) مصرف داروها قرارگیری در معرض نویز سابقه خانوادگی کم شنوایی و مشکلات ارتباطی بیمار می پرسد.
2. اتوسکوپی (Otoscopy) : معاینه بصری مجرای گوش خارجی و پرده تمپان با استفاده از دستگاه اتوسکوپ برای بررسی وجود جرم گوش عفونت پارگی پرده یا سایر ناهنجاری های فیزیکی.
3. ادیومتری تون خالص (Pure-Tone Audiometry – PTA) : این آزمون اصلی برای تعیین آستانه های شنوایی است. فرد در یک اتاقک عایق صدا قرار گرفته و از طریق هدفون صداهایی با فرکانس ها (زیر و بمی) و شدت های (بلندی) مختلف می شنود. هر بار که صدایی را می شنود با فشار دادن دکمه ای اعلام می کند. نتایج برای هر گوش به صورت جداگانه روی نموداری به نام ادیوگرام ثبت می شود. این آزمون هم از طریق راه هوایی (Air Conduction – AC) با هدفون و هم از طریق راه استخوانی (Bone Conduction – BC) با ویبراتور کوچکی که روی استخوان پشت گوش قرار می گیرد انجام می شود. مقایسه نتایج AC و BC به تعیین نوع کم شنوایی (انتقالی حسی-عصبی یا مختلط) کمک می کند.
4. ادیومتری گفتاری (Speech Audiometry) : این آزمون توانایی فرد در شنیدن و درک کلمات گفتاری را ارزیابی می کند. شامل دو بخش اصلی است :

• آستانه دریافت گفتار (Speech Reception Threshold – SRT) : تعیین کمترین شدتی که فرد می تواند ۵۰٪ کلمات دو سیلابی آشنا را به درستی تکرار کند. نتایج SRT باید با میانگین آستانه های تون خالص (PTA) همخوانی داشته باشد.
• امتیاز تشخیص کلمه (Word Recognition Score – WRS) یا (Speech Discrimination Score – SDS) : ارزیابی توانایی فرد در تشخیص کلمات تک سیلابی که با شدت راحت و مناسب (معمولاً ۳۰-۴۰ دسی بل بالاتر از SRT) ارائه می شوند. این امتیاز به صورت درصد بیان می شود و نشان دهنده وضوح شنوایی و پتانسیل بهره مندی از سمعک است.
• ارزیابی های گوش میانی (Immittance Audiometry) :
• تمپانومتری (Tympanometry) : این تست عملکرد پرده تمپان و گوش میانی را با اندازه گیری میزان حرکت پرده در پاسخ به تغییرات فشار هوا در مجرای گوش ارزیابی می کند. به تشخیص مشکلاتی مانند وجود مایع در گوش میانی اختلال عملکرد شیپور استاش یا پارگی پرده کمک می کند.
• ارزیابی رفلکس آکوستیک (Acoustic Reflex Testing) : اندازه گیری انقباض غیرارادی عضله استاپدیوس (یکی از عضلات گوش میانی) در پاسخ به صداهای بلند. نتایج آن می تواند اطلاعات بیشتری در مورد سلامت گوش میانی و مسیرهای عصبی شنوایی ارائه دهد.
• آزمون های تکمیلی (در صورت نیاز) :
• انتشارات صوتی گوش (Otoacoustic Emissions – OAEs) : برای ارزیابی عملکرد سلول های مویی خارجی در حلزون گوش به ویژه در غربالگری شنوایی نوزادان یا تشخیص کم شنوایی های خفیف.
• پاسخ شنوایی ساقه مغز (Auditory Brainstem Response – ABR) : برای ارزیابی مسیر شنوایی از عصب شنوایی تا ساقه مغز مفید در ارزیابی شنوایی نوزادان کودکان یا افرادی که قادر به همکاری در تست های رفتاری نیستند و همچنین در تشخیص تومورهای عصب شنوایی.

نتایج این ارزیابی های جامع تصویری کامل از وضعیت شنوایی فرد ارائه می دهد و ادیولوژیست را قادر می سازد تا بهترین راهکار درمانی از جمله نیاز به ارجاع پزشکی یا تجویز سمعک مناسب را تعیین کند.

سمعک ها : انواع فناوری ها و ملاحظات انتخاب

دنیای سمعک ها بسیار متنوع است و انتخاب گزینه مناسب به عوامل متعددی بستگی دارد. متخصصان شنوایی سنجی در کلینیک ترنم با در نظر گرفتن تمامی این عوامل بهترین راه حل را به بیمار پیشنهاد می دهند.

انواع سمعک بر اساس شکل ظاهری و نحوه قرارگیری :

• سمعک پشت گوشی (Behind-the-Ear – BTE) : رایج ترین نوع شامل بدنه ای پلاستیکی است که پشت لاله گوش قرار می گیرد و صدا را از طریق یک لوله نازک و قالب گوش (Earmold) یا یک تیوب باریک (Thin Tube) با سرپوش گنبدی (Dome) به داخل مجرای گوش هدایت می کند. برای انواع و شدت های مختلف کم شنوایی به ویژه کم شنوایی های شدید تا عمیق مناسب هستند.
• سمعک رسیور داخل کانال (Receiver-in-Canal – RIC) یا رسیور داخل گوش (Receiver-in-the-Ear – RITE) : شبیه BTE است اما رسیور (بلندگو) به جای بدنه اصلی در انتهای یک سیم نازک قرار گرفته و مستقیماً داخل مجرای گوش جای می گیرد. این مدل ها کوچکتر ظریف تر و کمتر قابل مشاهده هستند و کیفیت صدای طبیعی تری ارائه می دهند. برای کم شنوایی های ملایم تا شدید مناسب اند.
• سمعک داخل گوشی (In-the-Ear – ITE) : به صورت سفارشی ساخته می شوند و تمام اجزای آن در پوسته ای قرار دارد که داخل گوش خارجی (صدفه گوش) جای می گیرد. اندازه های مختلفی دارند (Full Shell, Half Shell).
• سمعک داخل کانال (In-the-Canal – ITC) : کوچکتر از ITE است و فقط بخش پایینی گوش خارجی را پر می کند.
• سمعک کاملاً داخل کانال (Completely-in-Canal – CIC) : باز هم کوچکتر است و تقریباً به طور کامل در داخل مجرای گوش پنهان می شود.
• سمعک نامرئی داخل کانال (Invisible-in-Canal – IIC) : کوچکترین نوع سمعک است که در عمق بیشتری از مجرای گوش قرار می گیرد و عملاً غیرقابل مشاهده است. سمعک های داخل گوشی (ITE, ITC, CIC, IIC) برای کم شنوایی های ملایم تا شدید مناسب هستند اما ممکن است برای افراد با مجرای گوش بسیار تنگ یا مشکلات مهارتی (مانند لرزش دست) مناسب نباشند.

فناوری های سمعک :

سمعک ها از نظر سطح فناوری و ویژگی ها نیز متفاوت هستند :

• سطوح فناوری : معمولاً به دسته های پایه (Basic/Essential) متوسط (Advanced/Standard) پیشرفته (Premium/Advanced) و عالی (Ultimate/Premium) تقسیم می شوند. سطوح بالاتر دارای پردازشگرهای قوی تر الگوریتم های پیشرفته تر برای بهبود درک گفتار در نویز و ویژگی های اتوماتیک بیشتری هستند.
• ویژگی های کلیدی :
  • میکروفون های جهت دار (Directional Microphones) : به تمرکز بر صداهای روبرو (مانند صدای گوینده) و کاهش نویز از جهات دیگر کمک می کنند.
  • کاهش نویز (Noise Reduction) : الگوریتم هایی برای کاهش صداهای مزاحم پس زمینه.
  • مدیریت بازخورد (Feedback Management) : برای حذف یا کاهش صدای سوت مانند (فیدبک) سمعک.
  • اتصال بی سیم (Wireless Connectivity) : امکان اتصال به تلفن همراه تلویزیون و سایر دستگاه ها از طریق بلوتوث یا پروتکل های اختصاصی.
  • قابلیت شارژ مجدد (Rechargeable) : حذف نیاز به تعویض مداوم باتری.
  • برنامه های قابل تنظیم (Multiple Programs) : امکان تنظیم سمعک برای محیط های شنیداری مختلف (مانند محیط آرام شلوغ موسیقی).
  • هوش مصنوعی (AI) : برخی سمعک های پیشرفته از AI برای تحلیل محیط و تنظیم خودکار بهره می برند.

ملاحظات انتخاب :

انتخاب سمعک مناسب یک فرآیند فردی است و ادیولوژیست با در نظر گرفتن موارد زیر به بیمار کمک می کند :

• نوع و میزان کم شنوایی : مهم ترین عامل.
• سبک زندگی و نیازهای ارتباطی : آیا فرد بیشتر در محیط های آرام است یا شلوغ؟ شغل و فعالیت های اجتماعی او چیست؟
• ویژگی های آناتومیکی گوش : اندازه و شکل مجرای گوش.
• مهارت های دستی و بینایی : برای استفاده و نگهداری از سمعک های کوچکتر.
• ترجیحات ظاهری : میزان اهمیت نامرئی بودن سمعک.
• بودجه : سمعک ها در بازه های قیمتی متفاوتی عرضه می شوند.

فرآیند علمی تجویز و تنظیم سمعک در کلینیک ترنم

تجویز سمعک یک فرآیند بالینی دقیق است که هدف آن اطمینان از شنیدن بهینه و راحتی کاربر است. این فرآیند در کلینیک ترنم توسط متخصصان مجرب و طبق پروتکل های علمی انجام می شود :

1. مشاوره و انتخاب سمعک : پس از ارزیابی کامل شنوایی ادیولوژیست نتایج را برای بیمار توضیح داده و در مورد گزینه های مختلف سمعک (نوع سبک سطح فناوری) با توجه به نیازها اولویت ها و بودجه بیمار مشاوره می دهد.
2. قالب گیری از گوش (در صورت نیاز) : برای سمعک های پشت گوشی که نیاز به قالب سفارشی دارند یا تمام سمعک های داخل گوشی ادیولوژیست با تزریق ماده ای نرم و مخصوص به داخل مجرای گوش یک قالب دقیق از گوش تهیه می کند. این قالب برای ساخت پوسته سمعک یا قالب گوش به لابراتوار ارسال می شود.
3. برنامه ریزی و تنظیم اولیه (Fitting) : پس از آماده شدن سمعک جلسه تنظیم برگزار می شود. ادیولوژیست با استفاده از نرم افزارهای تخصصی کامپیوتری سمعک را بر اساس ادیوگرام بیمار و با استفاده از فرمول های تجویزی استاندارد (مانند NAL-NL۲ یا DSL v۵) برنامه ریزی می کند. این فرمول ها میزان تقویت لازم در فرکانس های مختلف را محاسبه می کنند تا گفتار به بهترین شکل قابل شنیدن و راحت باشد.
4. تأیید و اعتبارسنجی (Verification & Validation) : این مرحله بسیار حیاتی است و تفاوت اصلی بین یک تجویز علمی و صرفاً فروش سمعک را نشان می دهد :

• تأیید (Verification) : اطمینان از اینکه سمعک در گوش بیمار مطابق با اهداف تجویزی عمل می کند. مهم ترین ابزار تأیید اندازه گیری گوش واقعی (Real-Ear Measurement – REM) یا Probe Microphone Measurement است. در این روش یک میکروفون کوچک و نازک (پروب) داخل مجرای گوش بیمار نزدیک پرده تمپان قرار می گیرد و صدای خروجی سمعک را مستقیماً در گوش بیمار اندازه گیری می کند. ادیولوژیست با مقایسه صدای اندازه گیری شده با اهداف تعیین شده توسط فرمول تجویزی تنظیمات سمعک را به دقت fine-tune می کند تا اطمینان حاصل شود که صداها به اندازه کافی بلند (audible) اما نه بیش از حد بلند (comfortable) و بدون اعوجاج (distortion-free) هستند. REM تنها راه عینی برای اطمینان از صحت تنظیم سمعک با توجه به ویژگی های آکوستیکی منحصربه فرد گوش هر فرد است.
• اعتبارسنجی (Validation) : ارزیابی میزان رضایت و بهبود عملکرد بیمار در دنیای واقعی با استفاده از سمعک. این کار معمولاً از طریق پرسشنامه های استاندارد (مانند COSI – Client Orientated Scale of Improvement) یا مصاحبه با بیمار انجام می شود تا مشخص شود آیا اهداف شنیداری اولیه ای که در مشاوره تعیین شده بود محقق شده است یا خیر.
• آموزش و مشاوره (Counseling & Orientation) : ادیولوژیست نحوه صحیح استفاده از سمعک (گذاشتن و برداشتن) روشن و خاموش کردن تعویض باتری یا شارژ کردن تمیز کردن و نگهداری استفاده از ویژگی های مختلف (مانند تغییر برنامه یا ولوم) و انتظارات واقع بینانه از سمعک را به بیمار و خانواده اش آموزش می دهد.
• برنامه ریزی جلسات پیگیری (Follow-up Scheduling) : تنظیم سمعک یک فرآیند مداوم است. جلسات پیگیری منظم (معمولاً چند هفته پس از تنظیم اولیه و سپس دوره ای) برای بررسی میزان سازگاری بیمار انجام تنظیمات دقیق تر بر اساس بازخورد بیمار و اطمینان از عملکرد صحیح سمعک ضروری است.

اهمیت دوره سازگاری و مراقبت های پس از تجویز

عادت کردن به سمعک به خصوص برای کاربرانی که برای اولین بار از آن استفاده می کنند نیازمند زمان و صبر است. مغز باید دوباره به شنیدن صداهایی که برای مدتی نشنیده است عادت کند. این دوره سازگاری (Acclimatization Period) ممکن است از چند روز تا چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد.

• شروع تدریجی : معمولاً توصیه می شود که در روزهای اول سمعک برای مدت کوتاه تری در محیط های آرام تر استفاده شود و به تدریج مدت زمان استفاده و قرارگیری در محیط های شنیداری پیچیده تر افزایش یابد.
• صداهای جدید : ممکن است در ابتدا برخی صداها (مانند صدای یخچال تیک تاک ساعت یا حتی صدای پای خود فرد) بلند یا آزاردهنده به نظر برسند. این طبیعی است و به مرور زمان مغز یاد می گیرد این صداها را فیلتر کند.
• صدای خود فرد : صدای فرد ممکن است در ابتدا برای خودش متفاوت یا “بم” به نظر برسد (اثر انسداد یا Occlusion Effect) به خصوص با سمعک های داخل گوشی یا قالب های بسته. ادیولوژیست می تواند با تنظیم سمعک یا اصلاح قالب این اثر را به حداقل برساند.

مراقبت های پس از تجویز نیز نقش کلیدی در موفقیت طولانی مدت استفاده از سمعک دارد :

• پیگیری منظم : مراجعه به ادیولوژیست طبق برنامه تعیین شده برای بررسی شنوایی تنظیم مجدد سمعک در صورت نیاز و اطمینان از سلامت گوش و سمعک.
• تمیز کردن روزانه : پاک کردن سمعک و قالب گوش از جرم و رطوبت با ابزارهای مخصوص.
• نگهداری صحیح : قرار دادن سمعک در جعبه مخصوص هنگام عدم استفاده دور نگه داشتن از رطوبت و گرمای شدید.
• تعویض باتری یا شارژ منظم.
• مراجعه به کلینیک در صورت بروز مشکل : مانند کاهش ناگهانی صدا قطع و وصل شدن یا آسیب فیزیکی.

کلینیک سمعک ترنم بر اهمیت پشتیبانی مستمر تأکید دارد و خدمات جامعی را در زمینه تنظیمات دوره ای تعمیرات و مشاوره پس از تجویز ارائه می دهد.

راهکارهای بهبود ارتباط و توصیه های سبک زندگی برای کاربران سمعک

استفاده از سمعک بخش مهمی از مدیریت کم شنوایی است اما راهکارهای دیگری نیز می توانند به بهبود ارتباط کمک کنند :

• راهبردهای ارتباطی :
  • مواجهه با گوینده : دیدن چهره و لب های فرد مقابل به درک بهتر گفتار کمک می کند (لب خوانی).
  • کاهش نویز پس زمینه : در صورت امکان مکالمات مهم را در محیط های آرام تر انجام دهید یا منبع نویز را خاموش کنید.
  • اطلاع رسانی : به دیگران در مورد کم شنوایی خود بگویید تا آرام تر واضح تر و روبروی شما صحبت کنند.
  • تکرار یا بازگویی : اگر بخشی از صحبت را متوجه نشدید از گوینده بخواهید آن را تکرار کند یا به شکل دیگری بیان کند.
  • موقعیت یابی مناسب : در گروه ها سعی کنید در جایی بنشینید که بتوانید چهره اکثر افراد را ببینید.
• استفاده از وسایل کمک شنوایی (Assistive Listening Devices – ALDs) : این وسایل می توانند همراه با سمعک یا به تنهایی استفاده شوند مانند میکروفون های از راه دور سیستم های FM حلقه های القایی (Induction Loops) برای مکان های عمومی و تلفن ها یا زنگ های در تقویت شده.
• توانبخشی شنوایی (Auditory Rehabilitation/Training) : برنامه ها و تمریناتی که به مغز کمک می کنند تا مهارت های شنیداری و درک گفتار را بهبود بخشد به خصوص در محیط های چالش برانگیز.
• حمایت اجتماعی : پیوستن به گروه های حمایتی برای افراد کم شنوا می تواند مفید باشد.

پیشگیری از کم شنوایی و حفظ سلامت شنوایی

اگرچه برخی علل کم شنوایی (مانند عوامل ژنتیکی یا افزایش سن) قابل پیشگیری نیستند اما اقداماتی برای کاهش خطر یا جلوگیری از پیشرفت آن وجود دارد :

• محافظت از گوش در برابر صداهای بلند :
  • اجتناب یا کاهش زمان مواجهه : از قرارگیری طولانی مدت در محیط های بسیار پر سر و صدا (کنسرت ها کارگاه های صنعتی استفاده از تجهیزات پرصدا) خودداری کنید.
  • استفاده از محافظ گوش : در صورت لزوم از گوش گیر (Earplugs) یا گوشی های محافظ (Earmuffs) استاندارد استفاده کنید. قالب های محافظ گوش سفارشی که توسط ادیولوژیست ساخته می شوند بهترین محافظت و راحتی را ارائه می دهند.
  • کنترل ولوم : هنگام استفاده از هدفون یا هندزفری ولوم را در سطح ایمن نگه دارید (قانون ۶۰/۶۰ : حداکثر ۶۰٪ ولوم به مدت حداکثر ۶۰ دقیقه در روز).
• اجتناب از داروهای اتوتوکسیک : در صورت امکان و با مشورت پزشک از مصرف داروهایی که می توانند به شنوایی آسیب بزنند خودداری کنید یا جایگزین های ایمن تری پیدا کنید.
• مدیریت بیماری های مزمن : کنترل مناسب بیماری هایی مانند دیابت فشار خون بالا و بیماری های قلبی-عروقی می تواند به حفظ سلامت عروق خونی گوش داخلی کمک کند.
• عدم استعمال دخانیات : سیگار کشیدن می تواند جریان خون به گوش داخلی را کاهش دهد و خطر کم شنوایی را افزایش دهد.
• تمیز کردن صحیح گوش : از وارد کردن اشیاء خارجی مانند گوش پاک کن به داخل مجرای گوش خودداری کنید زیرا می تواند جرم گوش را فشرده کرده یا به پرده تمپان آسیب برساند.
• معاینات منظم شنوایی : انجام تست شنوایی دوره ای (حداقل سالی یک بار برای افراد بالای ۵۰ سال یا افراد در معرض خطر) به تشخیص زودهنگام هرگونه تغییر در شنوایی کمک می کند. کلینیک سمعک ترنم خدمات ارزیابی دوره ای شنوایی را ارائه می دهد.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

کم شنوایی یک چالش بهداشتی شایع با پیامدهای قابل توجه بر ارتباطات سلامت روان عملکرد شناختی و کیفیت کلی زندگی است. سمعک ها به عنوان ابزارهای پزشکی پیشرفته راهکار اصلی برای مدیریت کم شنوایی های دائمی محسوب می شوند. با این حال موفقیت استفاده از سمعک به شدت به فرآیند تجویز علمی و تخصصی آن وابسته است.

این فرآیند که در کلینیک سمعک ترنم توسط بهترین متخصصان شنوایی سنجی و با استفاده از تجهیزات مدرن انجام می شود شامل ارزیابی دقیق و جامع شنوایی مشاوره فردی انتخاب مناسب ترین نوع و فناوری سمعک تنظیم اولیه دقیق با بهره گیری از فرمول های علمی و تأیید عینی با اندازه گیری گوش واقعی (REM) آموزش کامل به کاربر و پیگیری های منظم پس از تجویز است.

تأکید بر مراحل تأیید (Verification) و اعتبارسنجی (Validation) تضمین می کند که سمعک نه تنها از نظر فنی به درستی تنظیم شده بلکه نیازهای شنیداری و ارتباطی فرد را در زندگی روزمره نیز برآورده می سازد. دوره سازگاری مراقبت صحیح از سمعک و استفاده از راهکارهای ارتباطی مکمل نقش مهمی در دستیابی به حداکثر رضایت و بهره وری از سمعک دارند. همچنین اقدامات پیشگیرانه برای حفظ سلامت شنوایی به ویژه محافظت در برابر نویز برای همه افراد ضروری است.

در نهایت تجویز سمعک یک فرآیند بالینی چندوجهی است که نیازمند دانش تخصصی مهارت بالینی و رویکردی بیمار-محور است تا بتواند به طور مؤثری شنوایی و کیفیت زندگی افراد کم شنوا را بهبود بخشد.

پرسش و پاسخ های متداول

۱. آیا استفاده از سمعک کم شنوایی را بدتر می کند یا باعث تنبلی گوش می شود؟

پاسخ علمی : خیر این یک تصور اشتباه رایج است. استفاده صحیح از سمعک که به درستی توسط متخصص شنوایی سنجی تجویز و تنظیم شده باشد نه تنها کم شنوایی را بدتر نمی کند بلکه با تحریک مجدد مسیرهای عصبی شنوایی که به دلیل کم شنوایی کمتر فعال بوده اند به حفظ عملکرد سیستم شنوایی مرکزی کمک می کند. عدم استفاده از سمعک در صورت نیاز می تواند منجر به پدیده ای به نام “محرومیت شنوایی” (Auditory Deprivation) شود که در آن توانایی مغز برای پردازش صدا به مرور زمان کاهش می یابد و درک گفتار حتی با سمعک دشوارتر می شود. بنابراین استفاده به موقع از سمعک برای حفظ سلامت شنوایی و عملکرد مغز مفید است.

۲. چقدر طول می کشد تا به صدای سمعک عادت کنم؟

پاسخ علمی : دوره سازگاری با سمعک برای هر فرد متفاوت است و به عواملی مانند شدت و مدت زمان کم شنوایی نوع سمعک تجربه قبلی استفاده از سمعک و انگیزه فرد بستگی دارد. این دوره می تواند از چند روز تا چند هفته یا حتی چند ماه متغیر باشد. در ابتدا ممکن است صداها متفاوت بلندتر یا حتی کمی غیرطبیعی به نظر برسند. مغز نیاز به زمان دارد تا خود را با اطلاعات صوتی جدید تطبیق دهد و یاد بگیرد صداهای مهم را از نویز پس زمینه تشخیص دهد. پیروی از دستورالعمل های ادیولوژیست استفاده منظم و تدریجی از سمعک و شرکت در جلسات پیگیری برای تنظیمات دقیق تر به تسریع فرآیند عادت پذیری کمک می کند.

۳. آیا سمعک های نامرئی برای همه انواع کم شنوایی مناسب هستند؟

پاسخ علمی : سمعک های نامرئی (IIC) یا کاملاً داخل کانال (CIC) به دلیل اندازه بسیار کوچک و قرارگیری در عمق مجرای گوش از نظر ظاهری بسیار مطلوب هستند. با این حال محدودیت هایی دارند. این سمعک ها معمولاً برای کم شنوایی های ملایم تا متوسط و در برخی موارد تا شدید مناسب هستند و ممکن است قدرت کافی برای کم شنوایی های عمیق را نداشته باشند. همچنین اندازه کوچک آن ها به معنای باتری کوچکتر (عمر کوتاه تر باتری یا نیاز به شارژ مکرر) فضای کمتر برای ویژگی های پیشرفته مانند میکروفون های جهت دار قوی یا اتصال بلوتوث مستقیم (در برخی مدل ها) و نیاز به مهارت دستی بیشتر برای جابجایی و تمیز کردن است. علاوه بر این شکل و اندازه مجرای گوش فرد نیز باید برای جای گیری این سمعک ها مناسب باشد. متخصص شنوایی سنجی پس از ارزیابی کامل بهترین گزینه را با توجه به نیازها و محدودیت های هر فرد پیشنهاد خواهد داد.

سلب مسئولیت : اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آگاهی بخشی عمومی دارد و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره تشخیص یا درمان تخصصی توسط پزشک یا متخصص شنوایی سنجی واجد شرایط در نظر گرفته شود. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد وضعیت شنوایی خود همواره با یک متخصص مشورت نمایید.